‘Kwetsbare openheid als bron voor solidariteit’

Wat mensen met elkaar gemeen hebben, is dat we geraakt kunnen worden door onrecht dat ánderen overkomt en door hún verlangen naar herstel – zelfs als die anderen niet bij onze eigen groep horen, zoals familie, volk of geloofsgemeenschap. Dit maakt verbondenheid en solidariteit over grenzen heen mogelijk, waardoor een gemeenschappelijke toekomst kansen krijgt. Deze verbondenheid maakt ons kwetsbaar, we kunnen te maken krijgen met protesten van naasten die veiligheid zoeken in afgrenzing en uitsluiting van anderen.

De contextuele benadering van Ivan Boszormenyi-Nagy veronderstelt onze kwetsbare openheid voor anderen. Professionals die vanuit deze realiteit werken met strijdende partijen weten hoe belangrijk het is dat elk het eigen verhaal mag vertellen. Door deze houding van meerzijdige partijdigheid ontstaan er kansen voor nieuwe verhoudingen. Van iemand die zelf bij één van de partijen hoort, kun je deze houding niet vragen.

Toch is dát wat Natascha van Weezel doet met haar pleidooi voor het radicale midden in tijden van oorlog. Niet als hulpverlener maar als Joodse dochter en moeder, en als professional, strijdt zij voor het enige hoopvolle dat ons nog rest, de dialoog. (Tekst op achterflap van haar essay Hoe houd je je hart zacht – een pleidooi voor het radicale midden in tijden van oorlog, 2024).

Deze studiedag is georganiseerd door de stichting Contextueel Pastoraat en bemoedigt geestelijk verzorgers, pastores, predikanten en hulpverleners in hun betrokkenheid bij complexe relationele spanningen, zowel professioneel als persoonlijk.

Ook zullen we met deze studiedag de overgang vieren, per 1 september 2025, van de opleiding Contextueel Pastoraat naar de Christelijke Hogeschool in Ede, waar zij verder gaat als Post-HBO opleiding Contextueel werken in geestelijke verzorging en pastoraat.